Πληροφορίες

ΙΣΤΟΡΙΚΟ

Το χωριό Απαλός (Άμπαλαρ’) ιδρύθηκε το 1923 από πρόσφυγες των περιοχών Μακράς Γέφυρας, Σαράντα Εκκλησιών και Μαλγάρων της Ανατολικής Θράκης. Αρχικά αποτελούσε τσιφλίκι Τούρκων τσιφλικάδων που κατοικούσαν στην Άνθεια. Όταν ήρθαν οι πρώτοι έποικοι στο χωριό υπήρχαν λίγα σπίτια και αποθήκες κι αυτά καμένα από τους Τούρκους κατά την ανταλλαγή των πληθυσμών.

Οι συνθήκες διαβίωσης ήταν εξαιρετικά δύσκολες .Κοντά στη φτώχεια και την προσφυγιά έρχονταν να προστεθούν και οι κακές περιβαλλοντικές συνθήκες: κουνούπια, βρομιές, πλημμύρες. Παρ’ όλες τις δυσκολίες όμως οι πρόσφυγες οργάνωσαν τη ζωή τους χτίζοντας την εκκλησιά τους (στη θέση του προϋπάρχοντος τζαμιού ), σχολείο, καφενεία κτλ.

Τη φτώχια τους τη διασκέδαζαν με γιορτές και πανηγύρια με κάθε ευκαιρία μέχρι πρωίας, με τη συνοδεία της γκάιντας και του νταουλιού.

Ο Πολιτιστικός Σύλλογος ΦΑΡΟΣ Απαλού Αλεξανδρούπολης, ιδρύθηκε στις 10 – 6 – 1980. Από τότε – με ένα μικρό διάστημα αδρανοποίησης - υπηρετεί τον πολιτισμό και την πνευματική, κοινωνική, περιβαλλοντική ανάπτυξη και αναβάθμιση του συνοικισμού μας. Αισθανόμαστε απόλυτα περήφανοι όταν αναφερόμαστε στο έργο του Συλλόγου μας στην μέχρι τώρα πορεία του στο χρόνο. Η ανιδιοτελής προσφορά των μελών των διοικητικών συμβουλίων στους κατοίκους του συνοικισμού και η διεκδίκηση των στόχων μας επιτυγχάνονται ύστερα από έντονη, κουραστική, επίπονη και συντονισμένη προσπάθεια.

Καθιερώσαμε:

- το πανηγύρι γνωστό ως «Δεκαπενταύγουστος στον Απαλό» που περιλαμβάνει εκτός από το καθιερωμένο γλέντι, μουσικοχορευτικές παραστάσεις από τα χορευτικά τμήματα του συλλόγου μας αλλά και άλλων συλλόγων, παραδοσιακά δρώμενα, θεατρικές παραστάσεις, εκθέσεις ζωγραφικής, βραβεύσεις επιφανών κατοίκων κτλ.

-το παραδοσιακό έθιμο της «Μπάμπου Γκιουνού» στις 8 Γενάρη κάθε χρόνο ένα από τα χαρακτηριστικότερα θρακικά έθιμα που έχει σκοπό την απόδοση φόρου τιμής στη γιαγιά (μπάμπω) που λόγω της πείρας της βοηθούσε τις μάνες κατά τον τοκετό. (Κατά τους λαογράφους, το έθιμο έχει αρχαιοελληνική προέλευση και θυμίζει τα “Θεσμοφόρια”, μια αγροτική γιορτή κατά την οποία οι γυναίκες επικαλούνταν γονιμότητα, που γίνονταν την ίδια εποχή (αρχές Ιανουαρίου), μετείχαν μόνο γυναίκες που πορεύονταν τραγουδώντας άσεμνα τραγούδια, ενώ στα τραπέζια τους είχαν πολύ κρασί και ομοιώματα αντρικών μορίων.)
-τον εορτασμό της Ημέρας της Μητέρας με αφιερώματα, τιμήσεις μητέρων και άλλες δράσεις και με τη συμμετοχή μουσικής ορχήστρας.

-Το παραδοσιακό έθιμο των 9 φαγητών την παραμονή των Χριστουγέννων